Ένας νεαρός ποιμένας που είχε μόλις αποφοιτήσει από ένα θεολογικό σεμινάριο ήταν αποφασισμένος να ακολουθήσει τις οδηγίες του καθηγητή του και να κηρύττει μόνο το Λόγο. ο κόσμος που τον παρακολουθούσε δεν ήταν και πάρα πολύς. Ύστερα, μια μέρα, ένας κυκλώνας χτύπησε τη μικρή πόλη τους και ένιωσε τον πειρασμό να κηρύξει πάνω στο "Γιατί ο Θεός έστειλε τον κυκλώνα στην πόλη μας." Η εκκλησία ήταν γεμάτη φίσκα.
Αυτό ταρακούνησε το νεαρό ποιμένα και πήγε να ρωτήσει τον καθηγητή του για να του δώσει περαιτέρω οδηγίες με βάση τη νέα του εμπειρία. Θα έπρεπε άραγε να συνεχίσει να κηρύττει το Λόγο σε μικρά πλήθη, ή θα άξιζε τον κόπο να κάνει το κήρυγμά του λίγο πιο ενθουσιαστικό και συναισθηματικό;
Ο γέρο-καθηγητής δεν άλλαξε όμως γνώμη. "Αν κηρύττεις το Λόγο," είπε στον παλιό του μαθητή, "θα έχεις πάντα κάτι να κηρύξεις. Αν όμως περιμένεις τον κάθε κυκλώνα να εμφανιστεί, τότε δε θα έχεις τίποτε για να τα βγάλεις πέρα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου