Η διδασκαλία ότι η πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα δίνεται για να έχουμε δύναμη για να υπηρετήσουμε είναι η αλήθεια αλλά όχι όλη η αλήθεια. Η δύναμη για υπηρεσία είναι ένα από τα αποτελέσματα αυτής της εμπειρίας και - τολμώ να πω - όχι το σπουδαιότερο. Και δεν είναι το σπουδαιότερο γιατί έχει να κάνει με την υπηρεσία προς τους ανθρώπους. Και αντίθετα με όσα πιστεύουμε, το να « υπηρετούμε τον παρόντα αιώνα » δεν είναι ο κυρίαρχος σκοπός για το Χριστιανό.
Ο πρωταρχικός σκοπός του Αγίου Πνεύματος είναι το να αποκαταστήσει την χαμένη σχέση με τον Θεό μέσα από μια συνεχή πλήρωση και ανακαίνιση του πνεύματος του ανθρώπου. Ο Θεός θέλει πρώτα λατρευτές-προσκυνητές κι ύστερα εργάτες. Και μάλιστα είναι αυτοί που έχουν μάθει την ξεχασμένη τέχνη της λατρείας-θυσίας που θα γίνουν πραγματικοί και αποτελεσματικοί εργάτες.
Είναι αδύνατον να πιστέψω ότι ο Θεός θα έβαζε στην υπηρεσία τον οποιονδήποτε χωρίς να ελέγξει πρώτα τις ηθικές του δυνατότητες και ικανότητες (κάτι που δυστυχώς εμείς κάνουμε- μόλις κάποιος φανεί ότι έχει κάποιο ταλέντο, τον στρατολογούμε χωρίς να ελέγξουμε τον χαρακτήρα του). Και φαίνεται να ξεχνάμε ότι ακόμη και οι πέτρες θα τον δοξολογήσουν και λεγεώνες αγγέλων θα τρέξουν για να εκτελέσουν το θέλημά Του. Οπότε τι σημαίνουν όλα αυτά;
Σημαίνουν πως αν και το Άγιο Πνεύμα θέλει να μας δώσει χαρίσματα και δύναμη για υπηρεσία, αυτό που θέλει πρώτα είναι να μας μάθει πώς να προσφέρουμε αληθινή « θυσία αινέσεως » προς τον Κύριο, πώς να αποκτήσουμε αγιότητα και πνεύμα λατρείας γιατί αυτά θα μας κάνουν αληθινούς, αποτελεσματικούς και γεμάτους με τη δύναμή Του εργάτες Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου