ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΓΙΟΣ ΔΙΑΦΕΡΕΙ
Η ισχυρότερη επίδραση της Εκκλησίας γίνεται αισθητή όταν διαφέρει από τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει. Η δύναμή της βρίσκεται στη διαφορετικότητά της, αυξάνεται ευθέως ανάλογα με αυτήν και καταποντίζεται όταν αυτή η διαφορετικότητα εκμηδενίζεται.
Αυτό διδάσκεται με τόσο μεγάλη πληρότητα και καθαρότητα μέσα στη Γραφή και σκιαγραφείται τόσο δυνατά δια μέσου της εκκλησιαστικής ιστορίας ανά τους αιώνες ώστε είναι δύσκολο να καταλάβεις κανείς πώς και μας διαφεύγει. Κι όμως μας διαφεύγει, διότι συνεχώς ακούμε ότι η Εκκλησία πρέπει να προσπαθεί να μοιάσει στον κόσμο όσο μπορεί περισσότερο, εκτός βέβαια από τα σημεία εκείνα όπου ο κόσμος είναι υπερβολικά αμαρτωλός και μας λέγεται να ταιριάξουμε με τον κόσμο ώστε να γίνουμε "τα πάντα προς όλους". (Αυτή η κακή χρήση του συγκεκριμένου εδαφίου, τελικά, αποδεικνύει το δίκαιο του Πέτρου όταν έλεγε, "Ο αγαπητός αδελφός μας Παύλος έγραψε κάποια πράγματα που είναι δυσνόητα προς τους αμαθείς και αστήρικτους και τους οδηγούν στην ίδια τους την καταστροφή".)
Ένα βέβαιο σημάδι της Εκκλησίας και του ουράνιου χαρακτήρα της είναι ότι διαφέρει από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Η εξομοίωση είναι δείγμα της πτώσης της. Οι υιοί του Θεού και οι υιοί των ανθρώπων είναι πνευματικά διαχωρισμένοι και ανάμεσά τους υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα. Όταν οι θρησκευόμενοι άνθρωποι προσπαθούν να γεφυρώσουν αυτό το χάσμα μέσω του συμβιβασμού, βιαιοπραγούν στις ίδιες τις αρχές της βασιλείας του Θεού.
Ο κόσμος εντυπωσιάζεται από το κήρυγμα της Εκκλησίας του Χριστού από τη στιγμή που εκείνη διαφέρει από αυτόν. Όταν προσπαθεί να του μοιάσει, τότε ο κόσμος παύει να τη σέβεται. Πιστεύουν (και δικαίως) ότι κοροϊδεύει και εκείνους και τον εαυτό της. Η ηθική σύγκρουση που συμβαίνει όταν ένας κατηχούμενος γιος του Αδάμ συναντά έναν υιό του ουρανού είναι κάτι το συγκλονιστικό και για τους δυο τους. Και, αντίθετα με τα κοινώς θεωρούμενα, οι άνθρωποι του κόσμου είναι πιο πιθανόν να ακολουθήσουν το Χριστό όταν τους ζητείται να κάνουν μια ριζική αλλαγή στις ζωές τους παρά όταν τους παρουσιάζεται ένας εύκολος δρόμος. Η ανθρώπινη καρδιά διαισθάνεται την ανάγκη της για αλλαγή και όταν η θρησκεία φαίνεται να τους προσφέρει μια ζωή χωρίς τέτοια αλλαγή δεν εκλαμβάνεται στα σοβαρά από σκεπτόμενους ανθρώπους. Το επιπόλαιο, επιδερμικό και ανειλικρινές μπορεί να προσφέρει μια κατώτερου είδους και δυναμικής θρησκευτική εμπειρία, αλλά η αληθινά εκζητούσα καρδιά θα το απορρίψει σαν ψεύτικο και κίβδηλο.
Κάθε είδους συμβιβασμός με τον κόσμο είναι μια άρνηση προς το Χριστιανικό μας χαρακτήρα και μια παράδοση της ουράνιας θέσης μας. Ας στερεωθούμε πάνω στο όρος του Θεού κι ας προσκαλέσουμε τον κόσμο να έλθει προς εμάς, αλλά ποτέ και σε καμία περίπτωση ας μην πάμε εμείς προς αυτόν. Ο Σταυρός είναι το σύμβολο του Χριστιανισμού, κι ο Σταυρός μιλάει για διαχωρισμό και θάνατο, ποτέ για συμβιβασμό. Κανείς ποτέ δεν έκανε συμβιβασμό με έναν σταυρό. Ο σταυρός χώριζε πάντα τους νεκρούς από τους ζωντανούς. Ο δειλός κι ο φοβιτσιάρης θα φωνάξουν "Υπερβολές!" και θα έχουν δίκιο. Ο σταυρός είναι η ουσία όλων αυτών που είναι ακραία και τελεσίδικα. Το μήνυμα του Χριστού είναι ένα κάλεσμα για πέρασμα από το θάνατο στη ζωή, από την αμαρτία στη δικαιοσύνη και από το Σατανά στο Θεό.
Το πρώτο βήμα για κάθε Χριστιανό που επιθυμεί την πνευματική δύναμη είναι το να δεχτεί την μοναδικότητα της θέσης του ως υιού του ουρανού που προσωρινά βρίσκεται στη γη και ν' αρχίσει να ζει σαν άγιος. Η λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ αυτού και του κόσμου θα εμφανιστεί άμεσα κι ο κόσμος ποτέ δε θα του το συγχωρέσει. Και οι υιοί της γης θα τον κάνουν να πληρώσει ακριβά γι' αυτή του τη διαφορετικότητα. Είναι όμως μια τιμή που θα πληρώσει μετά χαράς προκειμένου να έχει το προνόμιο να βαδίσει με καρποφορία και δύναμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου