ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
Ζούμε σε καιρούς ηθικής και θρησκευτικής σύγχυσης και είναι μερικές φορές δύσκολο να ξεχωρίσουμε το ψεύτικο απ' το αληθινό. Ο πιστός Κύριός μας έχει προσπαθήσει να μας φυλάξει απ' τις συνέπειες της τυφλότητάς μας με επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις και πολλές προσεκτικές οδηγίες. Θα ήταν προς το συμφέρον μας να δώσουμε μεγάλη προσοχή στα λόγια Του.
Προς το τέλος των ημερών, μας λέει, θα υπάρξει μια ολοένα αυξανόμενη θρησκευτική δραστηριότητα και φρενιτιώδης προσμονή, που θα προέρχονται από τις χαοτικές καταστάσεις που θα αναπτύσσονται μεταξύ των εθνών. Η γλώσσα αυτή είναι οικεία στους περισσότερους Χριστιανούς: "Πόλεμοι και φήμες πολέμων… έθνος θα εγερθεί εναντίον άλλου έθνους… λιμοί, λοιμοί και καταποντισμοί σε πολλά και διάφορα μέρη. Τότε θα σας παραδώσουν σε βασανιστήρια και θα σας σκοτώσουν και θα σας μισούν όλα τα έθνη και πολλοί θα σκανδαλιστούν και θα προδώσουν ο ένας τον άλλο και θα μισήσουν ο ένας τον άλλο."
Και στη συνέχεια αυτών των καταστάσεων θα υπάρξει μεγάλη αύξηση σε θρησκευτικό ενθουσιασμό και υπερφυσικές ενέργειες. "Γιατί πολλοί θα έλθουν στο όνομά μου και θα πλανήσουν πολλούς…. Και πολλοί ψευδοπροφήτες θα εγερθούν… Και τότε αν κάποιος σας πει, Να εδώ είναι ο Χριστός, ή να εκεί, μην τους πιστέψετε. Γιατί πολλοί ψευδόχριστοι θα εγερθούν και ψευδοπροφήτες και θα κάνουν σημεία και τέρατα προκειμένου να πλανήσουν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς".
Πολλοί ευαίσθητοι Χριστιανοί φοβούνται μήπως και αμαρτήσουν προς την αγάπη του Θεού με το να τολμήσουν να εξετάσουν οτιδήποτε εμφανίζεται φορώντας το μανδύα του Χριστιανισμού και φέρει το όνομα του Ιησού. Δεν τολμούν να ελέγξουν τα διαπιστευτήρια του κανούριου προφήτη που εμφανίστηκε στην πόλη τους μήπως και φανούν ένοχοι ότι απορρίπτουν κάτι που μπορεί να είναι από το Θεό. Με φόβο θυμούνται πώς οι Φαρισαίοι απέρριψαν τον Χριστό όταν ήλθε και δε θέλουν να πέσουν στην ίδια παγίδα κι έτσι κρατούν την κρίση τους και αποδέχονται με κλειστά μάτια ό,τι τους σερβίρουν χωρίς ερωτήσεις. Αυτό υποτίθεται πως επιδεικνύει έναν υψηλό βαθμό πνευματικότητας. Όμως αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, μόνο κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Και μάλιστα μπορεί να είναι ένδειξη της απουσίας του Αγίου Πνεύματος.
Η ευπιστία δεν είναι συνώνυμη με την πνευματικότητα. η πίστη δεν είναι κάποια διανοητική συνήθεια που οδηγοί αυτούς που την έχουν ν' ανοίγουν διάπλατα το στόμα τους και να καταπίνουν οτιδήποτε έχει την αύρα του υπερφυσικού γύρω του. Η πίστη κρατάει την καρδιά της ανοιχτή σε ό,τι είναι από το Θεό και απορρίπτει ο,τι δεν είναι από το Θεό όσο όμορφο κι αν φαίνεται.
"Ελέγχετε τα πνεύματα", αυτό είναι μια εντολή του Αγίου Πνεύματος προς την Εκκλησία. Μπορεί να αμαρτάνουμε εξίσου με το να δεχόμαστε το κάλπικο όπως και με το να απορρίπτουμε το γνήσιο. Και το σημερινό συνήθειο που έχουμε να αρνούμαστε να πάρουμε το μέρος οποιασδήποτε πλευράς δεν είναι ο τρόπος να αποφύγουμε το δίλημμα. Το να διορθώνουμε λανθασμένες θέσεις με καρδιά αγάπης και μετά να ενεργούμε με βάση τα αποτελέσματα είναι μια υποχρέωση που έχει κάθε Χριστιανός σ' αυτό τον κόσμο. Και περισσότερο μάλιστα καθώς βλέπουμε την ημέρα να πλησιάζει.
Πώς μπορούμε να διακρίνουμε αν ένας άνθρωπος ή μια θρησκευτική κίνηση είναι από το Θεό ή όχι; Η απάντηση είναι εύκολο να ευρεθεί, όμως θα χρειαστεί πολύ κουράγιο να ακολουθήσουμε τα δεδομένα που ο Θεός μας αποκαλύπτει.
Οι δοκιμές για να βρεθεί η πνευματική γνησιότητα είναι δύο: Πρώτον, ο ηγέτης πρέπει να είναι ένας καλός και τίμιος άνθρωπος πλήρης Πνεύματος Αγίου. Ο Χριστιανισμός αν μη τι άλλο είναι ηθικός. Κανένα θεολογικό κόλπο, καμία επίδειξη υπερφυσικών δυνάμεων, καμία απόδειξη τυφλής αφοσίωσης από το κοινό δε θα πείσει ότι ο Θεός είναι ή δεν είναι σε έναν άνθρωπο ή μια κίνηση. Κάθε υπηρέτης του Χριστού πρέπει να είναι αγνός στην καρδιά και άγιος στη ζωή.
Αν και η τελειότητα της αναμαρτησίας δεν υπάρχει ούτε και στους τελειότερους των ανθρώπων ακόμη, ωστόσο ο ηγέτης που μπορεί κανείς να εμπιστευθεί είναι αυτός που μοιάζει περισσότερο με τον Χριστό στη ζωή του και που γνωρίζει πώς να μετανοεί "εν σάκω και σποδώ" όταν αμαρτήσει είτε εν λόγω, είτε εν έργω προς τον Κύριό του. Ο άνθρωπος που ο Θεός τιμάει θα είναι ταπεινός, θα έχει αυταπάρνηση, αυτοθυσία, μέτρο, καθαρή ζωή, ελεύθερη από την αγάπη για το χρήμα, θα είναι πρόθυμος να προωθήσει τη δόξα του Θεού και εξίσου πρόθυμος να απορρίψει κάθε δόξα για τον εαυτό του. Τα οικονομικά του θα είναι διαφανή, το ήθος του υψηλό και η προσωπική του ζωή άσπιλη.
Αλλά η δοκιμή του ήθους δεν είναι αρκετή. Κάθε άνθρωπος πρέπει να υποτάσσει το έργο του σε βιβλικό έλεγχο. Δεν είναι αρκετό να έχει αποστηθίσει τη Γραφή, ούτε να ισχυρίζεται ότι έχει υπερφυσικές εμπειρίες με το Θεό. Πήγαινε πίσω στο νόμο και τη μαρτυρία. Αν δε μιλάει σύμφωνα με τη Λόγο, τότε δεν υπάρχει φως μέσα του. Και όσοι τον ακολουθούν έχουν κάθε δικαίωμα αλλά και ηθική υποχρέωση να ελέγξουμε το έργο του με βάση το Λόγο του Θεού. Πρέπει να απαιτούμε από τον οποιονδήποτε ζητά την εμπιστοσύνη μας, να έχει ξεκάθαρες απόψεις σύμφωνες με την Αγία Γραφή. Να κάνει περισσότερα από το να πετάει που και που κανένα εδάφιο, ή να υψώνει τη Βίβλο δραματικά μπροστά στους ακροατές του. Το δόγμα του πρέπει να είναι αυτό της Γραφής. Η Βίβλος πρέπει να κυριαρχεί στο κήρυγμά του. Πρέπει να μιλάει σύμφωνα με το Λόγο του Θεού.
Το τίμημα του να ακολουθείς ένα λανθασμένο οδηγό σε μια έρημο είναι συνήθως ο θάνατος. Το τίμημα του να ακούς λανθασμένες συμβουλές σε μια επιχείρηση μπορεί να είναι η χρεωκοπία. Το τίμημα του να τοποθετείς την εμπιστοσύνη σου σε ένα ψευδοπροφήτη μπορεί να είναι η ηθική και πνευματική τραγωδία. Γι' αυτό ας προσέχουμε ώστε κανείς να μη μας πλανήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου