ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12
Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ
Επειδή ο Θεός είναι Αυτός που είναι και όπως είναι, σαν φύση Του έχει την αγάπη την αγνή και τέλεια.
Ο Θεός ο Ίδιος είναι αγάπη και μέσω του Εαυτού Του η αγάπη Του διαχέεται προς όλα τα δημιουργήματά Του γιατί σ' αυτά βρίσκει μια αντανάκλαση του Εαυτού Του.
Ο Θεός αγαπά την άφωνη δημιουργία Του και μέσα σ' αυτήν αντανακλάται μια ατελής αναπαράσταση της σοφίας και της δύναμής Του. Αγαπά τους αγγέλους Του και μέσα απ' αυτούς αντανακλάται ένα τμήμα της αγιότητάς Του. Αγαπά τους ανθρώπους και μέσα απ' αυτούς ανακλάται ένα πεσμένο ομοίωμα της δικής Του εικόνας.
Τυπικά ο Θεός αγαπά όλους τους ανθρώπους, αλλά η ενεργή αγάπη Του φωτίζει κάποιους περισσότερους από άλλους κι ο βαθμός εξαρτάται από το πόσο πολύ από τον Εαυτό Του μπορεί να εκχέει μέσα τους. Η αληθινά χριστιανική ψυχή απολαμβάνει μεγαλύτερο ποσοστό της αγάπης του Θεού, γιατί Εκείνος βλέπει περισσότερο την αληθινή Του εικόνα σ' αυτόν απ' ότι σε μια μη εξαγνισμένη ψυχή. Ο Θεός αγαπά τον Υιό Του με μια αιώνια τέλεια αγάπη γιατί Αυτός είναι, "αυτός, που είναι το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας τής υπόστασής του" (Εβραίους 1:3).
Ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να μοιάσουν στο Χριστό γιατί έτσι κάνοντας γίνονται μεγαλύτερα και τελειότερα δοχεία για να δεχτούν την εκχεόμενη αγάπη Του.
Το ταίριασμα του απολυτρωμένου ανθρώπου με την εικόνα του Χριστού, επαναφέρει την αληθινή εικόνα του Θεού σ' αυτόν κι έτσι κάνει δυνατό στο Θεό να δώσει με αφθονία και χωρίς όρια ή περιορισμούς την απέραντη αγάπη Του της οποίας Αυτός είναι η αρχική και μοναδική πηγή.
Είναι δύσκολο όμως για έναν αμαρτωλό να πιστέψει ότι ο Θεός τον αγαπά. Η ίδια η συνείδησή του τον κατηγορεί λέγοντά του ότι αυτό δε γίνεται. Γνωρίζει ότι είναι εχθρός του Θεού και ότι είναι αποξενωμένος μέσω της αμαρτωλότητάς του και βλέπει στον εαυτό του χιλιάδες ηθικά εμπόδια που τον κάνουν ανάξιο για μια τέτοια αγνή και τέλεια αγάπη. Κι όμως η Βίβλος διαλαλεί συνεχώς ότι ο Θεός αγαπάει τον αμαρτωλό. Πρέπει και μπορούμε να πιστέψουμε στην αγάπη Του επειδή το δηλώνει ξεκάθαρα και να αφήσουμε τους εαυτούς μας στην εξαγνιστική χάρη του Χριστού προκειμένου να λάβουμε και να απολαύσουμε αυτή την αγάπη στο πλήρες.
Επειδή η ψυχή μας αγαπιέται τόσο πολύ από τον Ύψιστο, ώστε υπερέχει κάθε γνώση και δεν υπάρχει πλάσμα που να μπορεί να γνωρίσει πλήρως πόσο πολύ και πόσο τέλεια και πόσο τρυφερά ο Δημιουργός μας μάς αγαπά. Κι έτσι, με τη χάρη και τη βοήθειά Του, μπορούμε να δούμε με αιώνιο θαυμασμό αυτήν την ασύγκριτη και ανεκτίμητη αγάπη που ο Παντοδύναμος Θεός έχει για μας λόγω της καλοσύνης Του. Κι έτσι μπορούμε να ζητούμε από τον "Αγαπητό" μας ό,τι χρειαζόμαστε.
Ο Θεός είναι αγάπη και γι' αυτό είναι και η μόνη πηγή όποιας αγάπης υπάρχει. Σαν πρώτη Του εντολή έχει θέση να Τον αγαπάμε με όλη μας την ύπαρξη. Γνωρίζει όμως ότι μια τέτοια αγάπη δε μπορεί να ξεκινήσει ποτέ από μας. "Τον αγαπούμε γιατί Εκείνος πρώτος μας αγάπησε", είναι η βιβλική τάξη των πραγμάτων. Μπορούμε να Τον αγαπήσουμε όπως Του αξίζει, μόνο καθώς Εκείνος μας γεμίζει με την άγια επιθυμία Του. Όμως υπάρχει και η αγάπη της θέλησης πέρα από την αγάπη της επιθυμίας και των αισθημάτων. Παρόλο που μπορεί να μην έχουμε την αίσθηση κάποιου μεγάλου συναισθήματος μέσα μας, μπορούμε ωστόσο να επιβάλλουμε στη θέλησή μας το να αγαπούμε το Θεό και το αίσθημα θα έλθει από μόνο του. Αν θέσουμε τον εαυτό μας σε υποταγή κάτω από τον αποκεκαλυμμένο λόγο Του η αγάπη μας γι' Αυτόν θα αυξηθεί. Η υπακοή θα ενδυναμώσει την πίστη και η πίστη θα αυξήσει τη γνώση. Και είναι ένας πολύ γνωστός πνευματικός νόμο ότι η αγάπη μας για το Θεό θα αυξάνεται καθώς αυξάνεται η κατανόησή μας γι' Αυτόν.
Το να Τον γνωρίζουμε σημαίνει να Τον αγαπούμε και το να Τον γνωρίζουμε βαθύτερα, σημαίνει να Τον αγαπούμε περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου