ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24
ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΥ
Στο πέρασμα των χρόνων έχω διαβάσει ή ξεφυλλίσει ένα μεγάλο αριθμό βιβλίων πάνω στο πώς να υπερνικήσει κανείς το φόβο. Η αίρεση της χαλάρωσης έχει, είναι αλήθεια, κερδίσει έδαφος σε μεγάλο μέρος της θρησκευτικής σκέψης στις μέρες μας.
Βέβαια, οι "μη φοβού" διδάσκαλοι έχουν ένα μεγάλο αριθμό εδαφίων με το μέρος τους προκειμένου να στηρίξουν τη διδασκαλία τους, αλλά η παγίδα είναι ότι όλα αυτά τα εδάφια είναι είτε παρεξηγημένα ή κακοεφαρμοσμένα. Απλά δε σημαίνουν αυτό που λένε ότι σημαίνουν και, το χειρότερο, δεν απευθύνεται προς τους ανθρώπους που λένε πως απευθύνεται.
Οι "μη φοβού" φιλόσοφοι ξεκινούν όλοι τους με το ίδιο λάθος, που είναι, πως δεν υπάρχει τίποτε να φοβηθείς, και το μόνο που χρειάζεται για να απελευθερωθείς είναι να το πιστέψεις. Το να διδάσκεις ανθρώπους που ζουν σ' ένα κόσμο σαν το δικό μας ότι δεν υπάρχει τίποτε να φοβηθούν, είναι τερατώδης ανευθυνότητα, και ο διδάσκαλος που κάνει κάτι τέτοιο χάνει άμεσα κάθε δικαίωμα να έχει την εμπιστοσύνη σοβαρά σκεπτόμενων ανθρώπων καθώς αποδεικνύεται αναξιόπιστος.
Και η Βίβλος και η ανθρώπινη εμπειρία μας διδάσκουν ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από εχθρούς για την ανθρωπότητα, και μάλιστα ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους είναι ο ίδιος ο άνθρωπος για τον εαυτό του. Ο Κύριός μας είπε, "Θα σας πω εγώ Ποιον να φοβάστε: να φοβάστε Αυτόν που αφού σκοτώσει το σώμα έχει τη δύναμη να ρίξει την ψυχή στην κόλαση. Ναι σας λέω, Αυτόν να φοβάστε."
Ένας αμαρτωλός άνθρωπος θα έπρεπε να φοβάται, έχει πολλά να φοβάται. Οι συνέπειες των αμαρτιών του, θάνατος, κρίση και κόλαση, όλα των περιμένουν και δεν υπάρχει περίπτωση να τα αποφύγει κοιτώντας από την άλλη. Ενόσω ζει στη γη υπάρχει πάντα κίνδυνος κάθε είδους που παραμονεύει κι αυτόν κι αυτούς που αγαπά. Οποιοσδήποτε θρησκευτικός ή μη διδάσκαλος τον προτρέπει να αγνοεί αυτούς τους κινδύνους είναι αιθεροβάμων, άσχετος με την πραγματικότητα και επικίνδυνος εχθρός της ψυχής του. Ο προφήτης της ηρεμίας είναι μία ακόμη πηγή κινδύνου και θα 'πρεπε να θεωρείται ως ένα ακόμη αντικείμενο φόβου.
Όπου υπάρχουν θανάσιμοι κίνδυνοι και κανένα μέρος να κρυφτούμε, ο φόβος είναι η μόνη λογική αντίδραση. Το να αγνοήσεις το φόβο ενώ ο κίνδυνος είναι ακόμη ορατός λίγο απέχει από την τρέλα. Μέχρι να φύγει ο κίνδυνος, ο φόβος πρέπει να παραμείνει. Μόνον ο άνθρωπος που έχει κάνει τον Κύριο και Σωτήρα καταφύγιό του, μπορεί κι έχει το δικαίωμα να μη φοβάται. Ένας τέτοιος άνθρωπος γνωρίζει ότι ο κίνδυνος είναι εκεί, αλλά επίσης γνωρίζει ότι ο Παντοδύναμος Κύριός του θα τον περάσει τελικά σώο μπροστά στην παρουσία του Θεού.
Στη Γραφή υπάρχουν αμέτρητες παροτρύνσεις να διώξουμε το φόβο, αλλά όλες απευθύνονται στα παιδιά του Θεού, ποτέ στους υιούς του κόσμου τούτου. Κάποιος πρέπει να νοιαστεί γι' αυτό και αν ένας άνθρωπος δεν έχει αποθέσει τους φόβους του στο Χριστό, θα πρέπει να τους κουβαλάει μόνος του. Η ασφάλεια του Βράχου όμως, είναι γι' αυτούς που έχουν θέσει την εμπιστοσύνη τους στο Βράχο. Όλοι οι άλλοι πρέπει να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους μόνοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου